Özlüyorum bu çocuğu

Sabunla yıkayınca geçermiş, iyice sabunluyorum seni... 

 

Parantezleri kapatamayan zihin olağanca gücüyle, kendine doğrultulan okları dönüp dolaşıp tekrar kendine saplıyor. İlk emekleyen çocuğun dizleri ve elleri kadar yumuşak ve akışkanken, bir seri katilin  umursamazlığı ve soğuk kanlılığı kadar da yalnız. Zamansızlığın verdiği acıyla kıvranıyor Öklid'in üçgenindeki köşelere çarpıp ölümü bekliyoruz. Sakinlik, metastaz, çığlık atmalı bağırmalı çağırmalı ağızdan ateş topu fırlatmalı ki bu lanet hücreler çoğalmasın.  
    

Jan Svankmajer'e İthaf

Onunla tanıştıktan sonra hayatım bir daha eskisi gibi olmadı.