İsimsiz

Birilerinin kalbine dokunsun diye replikler.

Sevgili sanatçı bugün yine sergi gezdim. Yaptıkların üzerinde düşündüm. Düşündüm diyorum çünkü hissetmedim yaptıklarını. Varoluş çırpınışların umurumda değil çünkü bu çağda çok eğreti duruyor. Aynı şeyleri varyasyon önermelerle tekrarlaman da hiç ilgilimi çekmedi. O klozetin sifonu neon ışıklarla çekilsin artık.

Başlangıcın Sonu Sonun Başlangıcı

siyah beyaz fotoğraflara yazılmış hikâyelerim

magma arzusuna takılmış dip sarhoş balık

kuyruğunda bir rüzgârgülü sadece siyah

ısırdığım tüm tenler canıma batıyor, mavi tükür

inançlarını çivile duymasınlar 
kırmızı karlar geldiğinde

hiçbir hücre bölünmedi yanılsama

akhilleus gözlüklerin var mı

tüm avm donlarıyla yiyişin happy black friday

çöp konteynerinde jilet kesikleri zenci akıyor

siz kimin reenkarnesisiniz senyör

ölemezsiniz bu gece hiç ölemezsiniz

bana bildiğiniz edepli bir dil söyleyin

tanımlamasın sizi

takvime işaretlemesin

kodlamasın bir ve sıfır

annem sosyolojide bir halken

ya da

bana netliğinizi veriniz pür

dümdüz

ben bu hikâyeye son yazamam senyör

nokta koyamam

Açılış yok, yolunuz düşerse.

SUNUŞ
Bu albümdeki dönüştürülmüş fotoğraflar, sanatçının 1997-2006 yılları arasında kişisel albümünde yer alan ve analog fotoğraf makinası ile çekilmiş fotoğraflardan oluşmaktadır. Bir kısmının karanlık oda deneyimini bizzat yaşamıştır. Kişisel fotoğraf albümünden seçilmiş bu fotoğraflar daha çok turistik fotoğraf diyebileceğimiz fotoğraflardan oluşmakta ve birçoğunun hangi hissiyatla çekildiği bile hatırlanmamaktadır. Özensiz, rastgele, hızlıca deklanşör edilmiş, gözden ve zihinden düşmüş bu fotoğraflar yeniden dönüştürüldü. Çeşitli malzemelerle müdahale edilerek bozuldu, kazındı, bozum esnasında ortaya çıkan rastlantısal, kendiliğinden olana izin verildi, tıpkı geçmişte karanlık odada negatif filmleri pozlarken denenen etkiler gibi. Bu rastlantılar serbest çağrışım ile yeniden var olduğu imgeden farklı bir imgeye dönüştürüldü. Bu deneyim, sanatçının kendi geçmişi ile arşiv değeri taşıyan, artık internet aramalarında rahatlıkla bulunabilecek, zamanla yabancılaşmış fotoğraflarla yeniden bağlantı kurulmasını sağladı ve daha nice uzayla. Bu albümün şehrin bir kafesinde sizlerle bu şekilde tesadüf olarak karşılaşması fikrinin çalışmanın ruhuna uygun olacağını düşünüldü. 
Sanatçı bu çalışmayı Bunuel'in Le Fantôme de la liberté (Özgürlük Hayaleti)  filminde kendi arşiv fotoğraflarına bakan Mrs. ve Mr. Foucault çiftine adıyor.           
Küratör: Özge Erkal

Doğuralım birbirimizi sadece gece, Edepsiz tüm dil sürçmeleri gibi, Dünya kurtarılırken bir yerlerde