Geceye bırakıyorum seni
Telaşsız
Yürüyorum bu şehrin dik yokuşlarını
Kelimelerle oynamayacak kadar duru
Geceye şaraba bırakıyorum seni
Eğer okuduğun yerden sorulsaydı içmelerim
Bir yanlış var bu sorularda
Doğru ve yanlış ne ki
Geceye resimlerime bırakıyorum seni
Hangi personamsın
Baştan aşağı bir soru
Dolaysız
Bir doğru çizdin!
Üzerine sonsuz noktalar sığdırdım
Açı çıkan kabak çekirdeği tanesi tadında
Kuramıyorum artık içinde "aşk" geçen cümleleri
Bir şiir nasıl bilmezse şiir olduğunu
Öyle bilemedim
Bilmenin bilgeliğini
Bir ur gibi büyümeye devam ediyor cehaletim
Kucaklıyorum onu tüm sezgilerimle
Sana daha siyahı anlatamadan
Hey sen
İçinde can çekişen koca yortu
Mevsimler dönüştü, en çok da kışlar
Göçler, göçebeler
Tırmanmış göğe aramış aramış
Bilmemiş yakınında
İçinde can çekişen tomurcuk
Açmadı, açamadı kusurlu çiçekler
Hey sen
Beton mezarlara ağıt yakan
Unut, unut sil kendini
Gün ağır ağır geceye aktı
Gece inanır mı güne
Gün pervasız, çıplak, beyhude
Edeb-siz-miş gece
Gece gizlermiş günü, sahte sinsice
Hey sen
Çık içinden
Tayfa dönüş mesela
Eskizler çiz kendini
Dene defalarca, hiç tamamlanma
Üstüne lirik şairler kussun
Hey sen
Koca hafıza sus artık
Sinapsların yoluna ur koy
İki uçlu devinim
Çık içimden
Bir Cumartesi günü intihar ettim
Yağmur doğuramadı beni yeniden
Tercih değil
Kaybolmaktan korkan bir çocuk
Babasını kaybetmiş korkuluklarda
Ayrılık bir market sepetine sığacak kadar sığ
Kan tükürdüm kaldırıma
Dokunmak, dokunulmazlık duvarları
Bir Cumartesi günü intihar ettim
Ölüler öldüğünü anlar mı
Anladım
O gece kargalar ötmedi
Müzik sustu
Sessizlik içinde gürültü
Zaman yok
Saatim durdu
............................................................................................................................................
Siyah Elma
savrul ak
bir kök gibi uzan denizlere
göğü yutan kibele
bereketini nadasa bırakmış
yeni çağın siber uzaylıları
size dalından koparılmış
siyah bir elma uzatıyorum
hayır hayır
bu bir başlangıç değil
süpür kendini
sığla ağacının gövdesine
sperm ek toprağa cenin olsun
hatırla mağaraya çizdiğin ilk resmi
kravatıyla asılan adamlar
haritada olmayan yerlere gidelim
ağza alınmayacak küfürler edelim
ruhunu satan gezegenin fahişelerini kutsayalım
bir ben bir bene gebeyken
acılar çeken İsa'nın elleri koptu
yapıştırdım onları
bekleme bekleme yokum hiçbir yerde
kadınlar zamanı ağırlaştıran kadınlar
meryemler gelir meryemler gider
cebir hesabı dizeler
hadi parçala zamanı
böl beni hecelere
unut ezberlerini
arada köpeğe su ver
eski yeni karışsın
bir origami yapalım
çöz kravatını adam
